Prezentowana przez Lowę strategia wspierania i respektowania praw człowieka oraz praw pracowniczych polega na wybieraniu dostawców z Europy i przeprowadzaniu audytów wewnętrznych – dostawcy są proszeni o wypełnienie kwestionariusza. Lowa podała, że bezpośrednio monitoruje fabryki dostawców butów i skóry w swoim łańcuchu dostaw. Jak twierdzi, monitoruje garbarnie poprzez rozmowy i spotkania oraz sprawozdania z zakresu ochrony środowiska i CSR. W kodeksie postępowania dla swoich dostawców Lowa wymienia procedurę sprawozdawczości i składania zażaleń, w ramach której wszystkim pracownikom w fabrykach dostawców podawany jest bezpośredni adres kontaktowy do zgłaszania skarg. Firma podała, że wymaga od dostawców przedstawiania kodeksu postępowania wszystkim pracownikom i rozdawania im jego papierowych egzemplarzy. W przypadku naruszenia zapisów kodeksu dostawca musi rozwiązać problem i ma cztery tygodnie na przedstawienie Lowie planu działań naprawczych. Następnie Lowa sprawdza efekty. Firma nie określiła zerwania relacji biznesowej jako jedynie ostateczności.

 

Definicja godnej płacy nie obejmuje utrzymania członków rodziny pracowników, a zapewnienie godnej płacy wszystkim pracownikom w łańcuchu dostaw nie jest wiążące dla partnerów biznesowych. Lowa podała, że obliczyła wskaźniki płacowe, aby rozpoznać potrzeby w zakresie godnej płacy. Pozostaje niejasne, czy te wyliczenia dotyczyły tylko własnych zakładów produkcyjnych firmy, czy także fabryk dostawców butów i skóry. Firma nie ujawniła KOB ani wyliczonych wartości, ani dalszych informacji co do tego, czy wartości te odpowiadają godnej płacy i czy realizowany jest plan działań w celu wdrożenia godnej płacy na poziomie dostawcy. Lowa nie jest także członkiem żadnej inicjatywy wielostronnej koncentrującej się na kwestiach płacowych.

 

Lowa zdefiniowała standardy BHP w swoim kodeksie postępowania. Firma jest świadoma obecności niebezpiecznych substancji w swoich butach, ale nie wykazała się wysoką świadomością zagrożeń dla pracowników, wynikających z kontaktu z niebezpiecznymi substancjami i procesami w garbarniach. Lowa oświadczyła, że fabryki jej dostawców bezpłatnie zapewniają pracownikom sprzęt ochrony osobistej. W kwestii rozpoznawania zagrożeń w zakresie BHP wśród pracowników produkujących skórą i buty firmy, Lowa polega na audycie wewnętrznym. Firma wyjaśnia, że jej strategia minimalizowania zagrożeń dla pracowników wynikających ze stosowania niebezpiecznych substancji i procesów polega na wyborze wyłącznie europejskich garbarni wysokiej jakości, a także na regularnych badaniach. Według firmy centrala Lowy kupuje wszystkie kleje i rozpuszczalniki stosowane w produkcji butów w jej fabrykach.

 

Kodeks postępowania przeznaczony dla dostawców jest dostępny publicznie po niemiecku, a dla partnerów biznesowych z innych krajów jest tłumaczony. Lowa nie publikuje raportu o zrównoważonym rozwoju ani nie informuje publicznie o wynikach działań w łańcuchu dostaw, działaniach naprawczych czy łagodzących skutki naruszeń. Lista dostawców ani lista substancji objętych ograniczeniami nie są dostępne publicznie, ale ta ostatnia została ujawniona KOB.

 

 

Struktura łańcucha dostaw Lowy stwarza dobre warunki do prowadzenia istotnych działań w ramach należytej staranności w zakresie praw człowieka. Jeśli chodzi o istniejące przepisy dla partnerów biznesowych i obowiązujące praktyki, dostrzegamy ryzyko jedynie częściowego rozpoznawania negatywnych konsekwencji dla praw człowieka oraz grup szczególnie wrażliwych w całym łańcuchu dostaw.

 

Lowa najwyraźniej znajduje się na wczesnym etapie tworzenia procesu oceny w celu zarządzania odpowiedzialnością w łańcuchu dostaw. Dopiero w kwietniu 2015 roku Lowa zatrudniła kierownika ds. CSR. Chociaż struktura łańcucha dostaw firmy umożliwia istotne działania w zakresie ochrony pracowników, Lowa nie przedstawiła dowodów na opracowanie i wdrożenie kompleksowej oceny ryzyka w kwestii praw człowieka w całym łańcuchu dostaw. Dlatego dostrzegamy ryzyko, że obecne procesy i praktyki jedynie częściowo umożliwiają zapobieganie naruszeniom praw człowieka i praw pracowniczych, łagodzenie ich skutków oraz działania naprawcze w łańcuchu dostaw. Oczywiście produkowanie w Europie wymaga innego poziomu świadomości i innych środków należytej staranności w zakresie praw człowieka niż produkcja w krajach wysokiego ryzyka. Jednak bez względu na miejsce produkcji wszystkie firmy mają obowiązek przeprowadzać proces należytej staranności w zakresie praw człowieka i oceniać zagrożenia w swoim łańcuchu dostaw.