Nagrody Public Eye przyznawane są od 2000 r. przez szwajcarską organizację Berne Declaration (Deklaracja Berneńska) oraz Greenpeace. Nagrody przyznawane są tuż przed rozpoczęciem forum ekonomicznego w Davos, aby przypomnieć światu, że debatujące w szwajcarskim kurorcie elity finansowe, mają na swoim koncie niejedno wstydliwe przewinienie. Wśród dotychczasowych zwycięzców znaleźli się między innymi Wall Mart i Shell w 2005 r., CitiGroup oraz Walt Disney w 2006 r., Roche w 2010 r. czy Barclays w ubiegłym roku.

 

 

Francuska spółka energetyczno-transportowa gra główną rolę w wielu światowych skandalach korupcyjnych. Firma doczekała się licznych kar finansowych, co więcej Bank Światowy wykluczył część spółek-córek Alstomu ze swoich projektów. Kolejne przypadki korupcji regularnie wypływają na powierzchnię i przedostają się do opinii publicznej. Alstom został zgłoszony do konkursu przez Bankwatch, którego członkiem jest Polska Zielona Sieć.

 

Kolejna spółka węglowa – „Coal India” – to największa na świecie firma zajmująca się wydobyciem węgla oraz produkcją energii pozyskiwanej z tego surowca. Jeśli firma nie zreformuje swojej polityki, Indie staną się wkrótce trzecim największym na świecie emitentem CO2. Co więcej, należące do „Coal India” kopalnie węgla przyczyniają się do niszczenia siedlisk rzadkich zwierząt, a także stoją w konflikcie z interesami lokalnych, rdzennych społeczności. Warunki zatrudnienia w kopalniach są także katastrofalne. W samym 2012 r. zginęło 205 górników, zaś 699 doznało poważnych obrażeń w miejscu pracy. Kwestie oddziaływania na środowisko także pozostawiają wiele do życzenia: obecnie przynajmniej 239 kopalni węgla funkcjonuje łamiąc przepisy dotyczące ochrony środowiska.

 

G4S – największa na świecie firma ochroniarska – zatrudnia 6500 osób i operuje w 125 krajach. Część pracowników ma kryminalną przeszłość. Firma ma na koncie niezliczone przypadki łamania prawa międzynarodowego oraz praw człowieka. Przykładowo, G4S obsługuje izraelskie checkpointy na terytorium Palestyny, a także izraelskie więzienia, w których torturowani są Palestyńczycy. Firma działa także w innych, objętych konfliktem/niedemokratycznych państwach: m.in. w Afganistanie, Arabii Saudyjskiej, Iraku.

 

Bank ten, określany mianem „wampira rynków finansowych” wie jak zarobić na kryzysie i nieuczciwych praktykach finansowych. W latach 1998-2009 zainkasował pokaźne sumy, aby ukryć połowę greckiego długu publicznego, co zakończyło się finansową katastrofą Grecji i poważnym kryzysem w całej strefie euro. W tym samym czasie zręcznie doprowadził do napompowania bańki wokół kredytów subprime, która, gdy pękła, zakończyła się amerykańskim kryzysem m.in. na rynku nieruchomości.

 

Południowoafrykański Lonmin jest właścicielem kopalń m.in. rzadszego niż złoto pierwiastka – platyny. Ogarnięte platynową gorączką szefostwo spółki przekonało ministerstwo do spraw kopalń RPA, aby przy pacyfikacji strajków w kopalniach wykorzystać pomoc wojska i policji. Efekt jest wstrząsający: 34 strajkujących zostało zastrzelonych przez policję, 78 doznało poważnych obrażeń, kolejnych 10 osób zmarło podczas protestów. Dzień po masakrze Lonmin zagroził pozostałym pracownikom, że zostaną zwolnieni, jeśli strajk się nie zakończy.

 

Szwajcarska firma energetyczna REPOWER przymierza się do wybudowania olbrzymiej elektrowni węglowej we włoskiej Calabrii pomimo sprzeciwu lokalnych społeczności oraz samorządu. Co więcej, potencjalna lokalizacja elektrowni mieści się na terenie „administrowanym” przez organizację przestępczą „Ndrangheta”. Zdaniem lokalnych działaczy antymafijnych, REPOWER będzie musiał współpracować w „Ndranghetą” jeśli zdecyduje się na konstrukcję elektrowni. Mieszkańcy nie dysponują jednak żadnymi demokratycznymi metodami, które umożliwią im zawetowanie planów budowy elektrowni, która okazać się może społeczno-ekologiczną katastrofą.

 

Shell już po raz drugi ubiega się o tę nagrodę. W 2005 r. chodziło o łamanie praw człowieka w delcie Nigru, dziś Shell jest na cenzurowanym z powodu planów dot. wydobywania ropy naftowej w niezwykle wrażliwym środowisku Arktyki. Odwierty na Arktyce stają się możliwe dzięki sukcesywnemu zmniejszaniu się pokrywy lodowej. A lód topnieje z powodu globalnego wzrostu temperatury, do czego w znacznym stopniu przyczynia się handlujący paliwem kopalnym Shell. Odwierty w rejonie bieguna północnego stanowią poważne zagorożenie dla klimatu, żyjących w pobliżu zwierząt oraz czterech milionów ludzi.