Na Mauritiusie żyje łącznie 1,2 miliona osób, z czego 550 tys. jest czynne zawodowo. W przemyśle tekstylno-odzieżowym pracuje ok. 65 tysięcy osób, z czego 80% to kobiety. 25 tysięcy to imigranci zarobkowi.
Pracownica Craft Aid; fot. Manfred Wimmer
„W każdym lub prawie każdym przedsiębiorstwie na świecie pod koniec dnia liczy się to, ile można zarobić na wyprodukowaniu danego towaru.
W Craft Aid jest inaczej. Stawiamy sobie pytanie: jaką różnicę w życiu ludzi, którzy tu pracują, może zrobić wprowadzenie produktu na rynek?“
Gabriel Kamudu, Craft Aid Mauritius
„W dobie rozmów o ochronie środowiska i zrównoważonym rozwoju stwierdzam, że ci, którzy najbardziej potrzebują ochrony, to ludzie. Jesteśmy przecież częścią natury i za swoją pracę powinniśmy otrzymywać godziwą zapłatę.“
Reeaz Chuttoo, Związek Pracowników Sektora Prywatnego
Mauritius jest pięknym krajem, do tego pełnym niespodzianek; z jednej strony zaskakuje, z drugiej jest nudny i monotonny. Zaskakujący są ludzie, ogromna różnorodność kulturowa i językowa (w tym fakt, że w języku urzędowym tego kraju – czyli angielskim mówi znikoma ilość osób), oszałamiająca przyroda gór i oceanu. Monotonne są gospodarka i krajobrazy wiejskie oparte na plantacjach trzciny cukrowej. Jednak najbardziej rzucający się w oczy, jest kontrast bogatych i biednych. Niezwykle bogaci są turyści których stać na przyjazd na tą luksusową wyspę, oraz ci którzy na nich zarabiają. Biedni są zaś mieszkańcy, co wyłania się w rozmowach z pracownikami fabryk które zwiedziłam, przedstawicielami związków zawodowych, obsługą hotelu w którym mieszkałam, a także na ulicach miast, targowiskach, placach.
Pobyt na Mauritiusie miał kilka celów. Dla grupy pracowników sklepów Sprawiedliwego Handlu była to kolejna okazja do zobaczenia, jak działa producent z kraju rozwijającego, którego wyroby sprzedają. Dla pracowników EZA była to możliwość zebrania materiałów i dowiedzenia się więcej na temat organizacji partnerskiej, z którą EZA współpracuje od lat –
Craft Aid Mauritius Ltd. Dla mnie była to zaś okazja do zgromadzenia przykładów najlepszych praktyk w przemyśle tekstylno-odzieżowym i zobaczenia „na żywo” jak funkcjonuje odpowiedzialne przedsiębiorstwo odzieżowe.